Ben Küçükken mimi :)

Bakın bir mim daha. Mimleri severim. Buradan bu harika mim için Deep'e ve Dilek'e çok teşekkür ederim. :) Kendileri beni mimlediler ve eskileri hatırlamamı sağladılar. :)

Geçelim mime. Mimde küçükken ne yaptığımızdan ve nasıl bir çocuk olduğumuzdan bahsedeceğiz. Çok eğlenceli değil mi? :D



Ben küçükken hiç yemek yemezdim mesela. Zaten anne sütü de sadece 2 ay verilmiş,ondan sonra ağzıma vurmamışım. Milkid diye çocuk yemekleri vardı o zamanlar,onlarla hayatta kalmışım. Biraz büyüdükten sonra,bu sefer de yemek yememişim. Annem sabah zorla,arkadan sinsice yaklaşıp da boynumu burar,yemeği ağzıma tıkar,ben o lokmayı akşamüzerine anca yutardım. :D O zamanlar daha tek çocuktum ya ben. Babam bana bir sürü çerez,atıştırmalık,şeker falan alırdı. Tabi başka çocuk olsa bunları hemen o gün bitirirdi. Ama ben onları her gün poşetinden çıkarır,uzuuun uzun oynar,sonra tekrar toplayıp yerine koyardım. Şimdi sorsanız yemek yiyor musun? diye,hem de ne yemek.Tamam,çok da şişman sayılmam,ama zayıf da değilim. Öhömmm. :D

Sonraaa,küçükken babama düşkünmüşüm.Hala da öyleyim ya. Ama küçükken bir başka düşkünmüşüm. Babam nereye gitse ben de peşine takılırmışım.Hatta sırf bu yüzden erkek toplantılarında otururdum. (Küçük de sayılmazdım,6-7 yaşında falandım). :D Bir gün babamın acil işi çıkmıştı,beni götürmemişti,bu yüzden kaç saat ağladım sızladım,sonra babam gelince onunla da kaç saat konuşmadım. Çok komikti. :D

Sonra Leyla doğru,ben de artık büyüdüğümü anladım. :D Bu kadar.

Kimseyi mimlemiyorum.Çünkü Deep sağ olsun,benim yerime herkesi mimlemiş.Kimse kalmamıııış. :)